Iedereen zal zich hierin herkennen. En iedereen zal een groot deel van zijn of haar leven hiermee bezig zijn. Oftewel denken aan wat er in de toekomst gaat gebeuren, oftewel denken over wat er in het verleden is gebeurd. Ons brein is een echte denktank. Dit kan heel handig zijn, maar het werkt ook heel vaak tegen ons. Het is goed als je je gedachten gebruikt om richting te geven aan het leven, maar als ze de overhand krijgen vergeet je vaak waar het echt om gaat. Het NU. Maar wat is het NU? Ben je wel eens op een festival geweest? Of op vakantie in de bergen? Of naar de zee? Op die momenten ben je vaak in het NU. Genieten van de natuur of van de mensen om je heen. Niet nadenken maar gewoon Zijn. Je hebt contact met je lichaam, met andere mensen, met de warmte van de zon en met de wind. Op een festival komt de muziek pas echt binnen. Dit is het moment waar ik het over heb. Daar wil je toch altijd zijn?
Helaas weten veel mensen niet hoe ze in het NU kunnen leven. Het lukt vaak alleen tijdens dit soort momenten als ze op vakantie zijn. En dat is zonde vind ik. Want het leven kan zo geweldig mooi zijn als je leert om in het huidige moment te leven. Ik herken het zelf ook. Vroeger was ik zoveel tijd kwijt met me zorgen maken over de toekomst, dat ik nooit echt kon genieten van het NU. Ik kon de hele dag nadenken over iets wat ik de dag erna moest doen. Het oplossen van het daadwerkelijke probleem kost me waarschijnlijk 1 uur terwijl ik de hele dag ervoor al aan het denken was over hoe ik het zou moeten aanpakken. In totaal was ik dus 25 uur bezig met het probleem. Achteraf zo zonde van mijn tijd. Het werd op een gegeven moment zo erg dat ik zelfs op vakantie niet meer kon genieten. Puur omdat ik bezig was met gedachten over de toekomst.
Doelen bereiken, nog zo’n leuke bezigheid. Mensen denken vaak dat ze gelukkig zijn als ze hun doel bereikt hebben. Als ze een werkdoel of sportdoel gehaald hebben, een huis hebben gekocht, een kind hebben gekregen of als ze eindelijk vakantie hebben. Zelf trap ik ook meermaals in deze valkuil. Dan stel ik mezelf een doel, bedenk ik me hoe ik er kom, ga ik veel oefenen en dan…
Dan niks. Dan heb ik het doel gehaald. Maar vaak heb ik dan niet genoten van het proces. Van het ‘spel’ wat men het leven noemt. Als je het meer als een spel kunt gaan zien dan wordt het ook leuk. Gewoon lekker meespelen en je laten leiden door het NU. Steeds meer kom ik erachter dat het echte geluk niet ligt in materiële zaken of in externe doelen. Je raad het al, het echte geluk is alleen te vinden in dit moment.
Veel mensen gebruiken alcohol, drugs, seks, eten, werk, social media en doelen bereiken als een soort verdoving in een onbewuste poging van hun ongemak af te komen. Zeg maar gerust iedereen :). De reden dat we het doen is dat het NU te moeilijk is om mee te leven. Want juist in het NU komen al die negatieve gedachtes en emoties naar boven. En dat wil je natuurlijk niet. Ga maar eens op een random moment tijdens je dag 10 minuten zitten en voor je uit staren. Als je hier niet geoefend in bent, weet ik zeker dat dit heel ongemakkelijk kan zijn. Als ik zeg dat ik bijna geen alcohol meer drink of alleen maar gezond eet hoor ik ook vaak: ‘Maar je moet ook van het leven genieten’. En dan zeg ik: ‘dat doe ik ook’. Maar dan kijken ze me aan alsof ik van een andere planeet kom. De grap is dat ik juist meer geniet sinds ik gestopt ben met al die verdovingen. Iedereen denkt dat je door deze verdovingen echt geniet van het leven, maar eigenlijk vermijd je het echte leven juist. Je vermijdt alle gedachtes en emoties die je hebt. Je wil niet denken over je problemen en je wil die emoties niet voelen, want dan weet je dat het heel ongemakkelijk wordt. Helaas is het zo dat je die emoties en gedachtes nooit kwijt raakt op die manier. Als je ze geen ruimte geeft, komen ze altijd weer een keer terug.
Ik ben heel erg geïnspireerd door Eckart Tolle die het boek ‘de kracht van het Nu’ geschreven heeft. Echt een dikke tip.
Een quote van hem die erg resoneert met me:
‘Het is helemaal niet verkeerd, voor jezelf doelen te stellen en proberen die te bereiken. De vergissing berust op het verwarren daarvan met het gevoel te leven, met Zijn. De enige toegangspoort daarvoor is het NU.’
Nog eentje, gratis en voor niks, gewoon omdat hij zo goed is:
‘De belangrijkste oorzaak van ongelukkig zijn is nooit de situatie, maar je gedachten erover.’
Simpel voorbeeld. Je staat in de regen met een groep van zes personen. Vijf van die zes personen zijn chagrijnig omdat ze nat zijn van de regen. Hoe kan het dan dat er altijd 1 gek is die zegt: ‘ohh lekker man die regen, heerlijk. Lekker fris en ook nog eens goed voor de natuur’. De situatie is voor alle zes personen gelijk. Het regent. Alleen is er eentje die er anders over denkt. Die de regen als iets positiefs beschouwt. En deze persoon is gelukkig. Hij is blij met de situatie, blij met het NU. De andere vijf zijn alleen maar aan het denken over hoe ze zo snel mogelijk naar huis kunnen zodat ze thuis op kunnen drogen en lekker warm kunnen douchen. Waarna ze op de bank neer ploffen en gaan klagen over hun werk. Of over de politiek, het verkeer of wederom het weer. Kortom, het zijn altijd je eigen gedachten die je ongelukkig maken. Nooit de situatie.
Als je merkt dat je in de vicieuze cirkel van ‘het denken’ beland bent, kun je twee dingen doen: Oké zijn met wat er zich in het NU afspeelt of op dat moment actie ondernemen om het probleem op te lossen. Niets meer, niets minder.
Nu denk je misschien, die Luuk lult al een hele tijd over het NU. Maar ik snap er eigenlijk niet zoveel van. Het lukt me niet om daar echt lang te blijven. En dat is logisch. Het vergt training. Helaas verander je niks als je blijft doen wat je deed. Je zult zelf actie moeten ondernemen.
Bij mij begon het met mijn ademhaling. Ik ging oefenen om op zoveel mogelijk momenten mijn aandacht bij mijn ademhaling te houden. Op mijn werk, tijdens het sporten, in sociale situaties, voor een stoplicht of in de supermarkt. Want het mooie van de ademhaling is dat je het zowel bewust als onbewust kan doen. En als je bewust ademhaalt, kun je niet denken. Geweldig toch? Probeer het maar eens. De ademhaling verbindt je met het NU. Wat mij betreft de simpelste en snelste manier om dit te bereiken. En je hebt het altijd bij je. Je hoeft het niet eens mee te nemen.
Er zijn nog meer mogelijkheden om dit te trainen natuurlijk. Tegenwoordig is meditatie een hele populaire manier om dit te doen. Dit kan heel erg helpen, maar toch is niet iedereen bereid om te gaan zitten en te mediteren. Maar het mooie is, je kan alle activiteiten als een meditatie zien. Bijvoorbeeld hardlopen in het bos. Voor mij is hardlopen hetzelfde als meditatie. Ga maar eens een lang stuk hardlopen in het bos, zonder oortjes. Gewoon luisteren naar de vogels, om je heen kijken, de warmte van de zon ervaren en je voetstappen op de grond voelen. En breng de aandacht naar je ademhaling. Telkens als je afgeleid raakt door je gedachtes, observeer je ze zonder oordeel en kom je weer terug naar je ademhaling. Of naar de vogels. Wat je wil :). Eigenlijk is dit ook gewoon mediteren. Doe vooral iets wat je leuk vindt om te doen. Het belangrijkste is dat je de activiteit bewust doet. Met je volle aandacht.
Je zult inmiddels wel gek worden van het NU. Toch wil ik graag afsluiten met een quote van de held Eckart Tolle:
‘Realiseer je dat het huidige moment alles is wat je hebt. Maak van het NU de primaire focus van je leven’.
Dit is wat mij betreft de kunst van het leven. Om echt te zijn waar je bent. Om dat moment ten alle tijden te accepteren en ervan te genieten.
1 reactie op “Het NU: de kunst van het leven.”
Pingback: Waarom beweging altijd de oplossing is. - Brummans Breathwork and Balance